Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Και όταν ανοίξανε τη πόρτα βγήκε ο καπνός.

Εμένα με ξεχάσανε στο φούρνο.
Διαολεμένοι!Απλά περίμενα τη σειρά μου.

Προς θεού, σε καμιά περίπτωση δεν ήλπιζα
στην αποτυχία των προγενέστερων μορφών μου.
Aλλά ήξερα, πως αν ερχόταν η σειρά μου,
θα άντεχα ακόμα και αν το τζίπ γυρνούσε τούμπα.

Οταν με θυμηθήκατε,
πως με έχετε στο γκρίλ,
στους 180,
αποφασίσατε πως δεν πεινάτε πια.
Ευτυχώς η μάνα,
μαθεμένη να μην πετάει τίποτα,
είπε πως το φαι,
κάτι πρέπει να το κάνουμε,
και ας έχουμε χορτάσει.