![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW3Y67XVY8tQvil-ljDa7h-Mx1e08Fvb4h3EcOfR1KcSBNhCOPy5M-6YfZTat78b71_Nx_VSL6mFMGgnMqOQr4ReD3IN90NWYmTPdgWrH95aXZQGeSeoGT8f_zJV5Rne3jKchLwPMJ1Rlt/s320/bed-clean-dazed-digital-dream-empty-finnish-Favim.com-85366.jpg)
τα άδεια μάτια που κοιτάζουν.
Τις μαρμάρινες διακοσμήσεις
που ταιριάζουν με τη στασιμότητα του χώρου.
Τα κουτιά που φτιάχνουμε
για να θαυμάζουμε,
τις μικρές ατέλειες-θεότητες,
τα άπειρα βράδια-χάδια.
Άδειοι οι βωμοί,
τα δωμάτια γίναν τα ιερά μας
εκεί στριμώχνουμε μαζί,
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnYvBbK-UXGRpRUdIMUa24bb-J2MiJfveu5IZGkOm6sIFPjqD3dC2WJDKNOr_XLhJRHEsB50QAB8TcG_bUOlFKVltJY4DXbNFHEmyQEi5yZwWq4iDIp3pcoI3tMcIWRAqNc3qL142aWx_h/s320/abandon-empty-heater-light-room-Favim.com-141512.jpg)
Με την ελπίδα να τα βρούν.
Νεκροί, κοιτάμε το άσπρο ταβάνι
μήπως και καταφέρουμε
να βγάλουμε φτερά
να βγούμε ή να πηδήξουμε
από τα μεγάλα παράθυρα.